top of page

curriculum vitaeeee

EERST EEN KLEINE BIO
Lotte Kok (1996) is schrijver van romans en muziektheater. Ze debuteerde in 2018 met de roman Skydancer, die genomineerd werd voor de ANV Debutantenprijs. In 2022 verscheen haar roman Hine, gebaseerd op het middeleeuwse mirakelspel Mariken van Nimweghen. Momenteel studeert ze Muziektheater aan het conservatorium in Arnhem: het stuk Huis G. voor muziektheatergezelschap Via Berlin is haar eerste professionele stap als muziektheaterschrijver. Hiervoor studeerde Lotte Humanistiek en Geestelijke Verzorging. Ze woont op een boerderij net buiten Utrecht, samen met haar hondje Hoppy. 

EN DAN WAT PERS
Interview over Hine in VPRO's Brommer op Zee 

Podcast over Hine door boekhandelketen Paagman

Zelf-interview in Fokke Obbema's rubriek 'Zin van het leven' in de Volkskrant

In VPRO's radioprogramma Nooit Meer Slapen over Skydancer

EN DAN MAAR HET CV:

CV: Tekst

literario en theatricae

Huis G., Via Berlin (okt 2023 - mrt 2024)
Muziektheatervoorstelling over partnergeweld. Samen met artistiek leider Dagmar Slagmolen gewerkt aan het script en vanaf het begin inhoudelijk mogen meedenken. Een droombegin! 

De Onzichtbare Stad, Via Berlin (aug 2023)
Installatie over eenzaamheid en taal die pijnlijk is. Ik schreef (in samenwerking met Dagmar Slagmolen) het script.

Hine, uitgeverij Lebowski, 18 oktober 2022

Inhoudelijk hier over te lezen! 

*Paagman boek van de maand november*


Spoken word optredens, 2014-2019
Op oa North Sea Poetry, Mensen Zeggen Dingen, Uitmarkt, Waumans en Victoria Groot Internationaal Literair Variété Spektakel, Bevrijdingsfestival en Vrijheidslezing, pff... ja... heel wat plastic muntjes, bier, ongeïnteresseerde én lieve geïnteresseerde mensen gezien. (Wel gestopt. Echt! Je kan me mailen, en dan beantwoord ik vriendelijk doch dringend dat ik dit niet meer doe.) 

Skydancer, uitgeverij Prometheus, augustus 2018

Inhoudelijk hier over te lezen! 
*Genomineerd voor de ANV Debutantenprijs* 

*Selectie talentvolle debutanten Nederlands Letterenfonds* 

Stage Roald Dahl Museum, Great Missenden, juni 2013

In mijn eentje naar Engeland op mijn 16e vond ik doodeng, maar wat een heerlijke tijd was dit. In het archief naar de brieven, schoolkostuums én kleine Oompa Loompa-schaalmodellen uit de Johnny Depp-film mogen zien; set van de Fantastic Mr Fox film gezien, facking cool; mee mogen helpen met de workshops voor de SCHATTIGSTE Britse kleuterleerlingen (oef niet aan denken, die geruite kleertjes en accenten, je kan me wegdragen, recht de spermabank in, sorry, ging dat wat te ver?); Dahl's geboortehuis gezien, bij zijn graf geweest, helemaal geweldig. Wat een werk heeft hij gemaakt, hè? Kan je een leven op teren. 

CV: Tekst

niet-literario en theatricae

Persoonlijk begeleider, 2021-heden
Cliënten (fysiek en/of mentaal gehandicapt) begeleiden met dagelijkse bezigheden, vooral in huis. Kan allerlei kanten opgaan: aankleden, badderen, medicijnen geven, maar vooral: contact maken, op het niveau van de cliënt komen. Hier zie je dat dat één groot feest kan zijn. 

Gastvrouw voor ernstig dementerenden, 2020-2021
Op een gegeven moment zag ik dat je bij de Burger King meer verdiende dan hier, en toen heb ik ontslag genomen. Ik werkte me het schuim op de ogen, had geen pauze, sommige collega's waren echt gemeen, etc. Desondanks: beste baan ooit. 
Sommige mensen konden niet meer bewegen en praten. Iedereen was verschrompelt, aten brood zonder korstjes. Ik denk dat ik elke dienst wel heb gehuild (van liefde). Waar te beginnen?! Nou ja, één anekdote. Op een avond zat ik in de woonkamer, met zuster Bartholine en Kitty. Kitty kon niets meer, alleen een beetje in haar stoel schokken en knarsetanden. Zuster Bartholine, een non, was de liefste zonneschijn ooit. We liepen hand in hand over de gangen, dan streelde ze mijn handpalm. Als ik haar op bed legde, haar paar grijze haren boven het dekbed, zat ik op mijn knieën op de grond, mijn armen op haar bedrand, en praatten we nog zacht over de dag: daar had ik wel altijd kunnen blijven zitten. Nou goed, Kitty en Bartholine, dus. Die avond wilde ik Kitty naar bed brengen, en vroeg ik aan Bartholine: 'Wilt u haar nog even goedenacht wensen?' 

Gelijk hees Bartholine zich uit haar stoel, liep naar Kitty toe, boog voorover, zodat ze haar aan kon kijken, en zei, doodernstig: 'Wat heb je het weer geweldig gedaan vandaag.' 

Naaktmodel voor kunstschilders ehh wat (2019-error??!344)

Als student vroeg ik me af hoe je zoal geld kon verdienen. Nou, zo dus. Mijn eerste ervaring was niet bepaald top (#creepio). Jaren later nog een keer geprobeerd, op een vrijgezellenfeest voor lesbische vrouwen, naakt, liggend champagne gedronken, lekker gekletst: toppie! 
Toch een beetje koud, 2,5 ster. 

Redactielid 7Days (2011-2015)
Ik schreef 'de beroepenrubriek': elke maand probeerde ik een ander beroep uit en schreef daar een reportage over. Één groot feest. Een greep uit de beroepen: snackbarhouder, kinderboekenschrijver, reddingsbrigadier, ijsmaker, diepzeeonderzoeker, zeemeermin, auralezer, sommelier, vrouw die als prinses naar kinderfeestjes ging... En ja, dan mocht ik óók met een zeemeerminnenstaart in het zwembad, mijn aura laten lezen, én als Anna (met Elsa) naar een kinderfeestje. Vijf sterren!!

Redactielid Scholieren.com (2011-2014)

Wat níet gedaan... Heb me verkleed als Amy Winehouse, emmer nepbloed over mezelf heen gegooid, naar de Fantasy Fair gegaan, me voorgedaan als tienermoeder met een half opgeblazen strandbal onder mijn shirt (en een pot augurken) en zo over straat gegaan (geen aanrader), bij de voorpremiere van een horrorfilm me helemaal de vinkentering geschrokken, achteraf in de camera gezegd dat ik dit GEEN leuke ervaring vond. Vooral: een club mensen ontmoet die nog steeds geweldige dingen doen en fantastisch zijn. (Ja, Justine, Joca, Nora, Hidde, Pim, Tim, Anne, en anderen, dat gaat over jullie <3) 

Horeca Hema (15 november 2011) 

Ingewerkt, uitgebuid, afgeblaft, helemaal kut. Bleek 1,80 netto te verdienen, gelijk gestopt. Uitbetaald in een Hema-kadokaart!

CV: Tekst

educatieae

Master Muziektheater (2022-heden), Artez Arnhem
Focus op schrijven en muzikaliteit. <3

Master Geestelijke Verzorging (2021-2022), Radboud Universiteit (niet afgemaakt)
Continue spagaat tussen "dit is waar het leven over gaat!" en "dit is totáál niet waar het leven over gaat, want we studeren ons een slag in de rondte en zien geen daglicht meer".

Bachelor Humanistiek, Universiteit voor Humanistiek (2016-2020)
Zingeving en humanisering, in filosofie, sociologie en psychologie. Ik was vaak de weg kwijt, wist nooit wat we aan het doen waren, dacht dat het tentamen op woensdag was ipv dinsdag (en kwam daar dan pas achter toen mensen vroegen: "Hé waar was je?"). Wel dingen geleerd die ik nooit meer zal vergeten. 

Bachelor Creative Writing, Artez Arnhem (sep 2015 - okt 2015)
Niet mijn beste moment.

CV: Tekst

vaardighaeden

Schrijffe, scripts schrijffe, liedteksten schrijffe en vertalen. Conceptueel denken. Wetenschappelijk schrijven en verwijzen ook al heb ik daar een GRAFhekel aan. Uitgebreide kennis van (klassieke) literatuur, mythologie, filosofie en religie, bepaalde niches zoals vrouwelijke seksualiteit en geschiedenis van misogynie. Knows how to handle Mick's Rijmwoordenboek. Kan de volgende musicals van begin tot het bittere einde zingen en in mijn eentje performen: Les Miserables, Doornroosje de Musical, Sunset Boulevard een heel eind, Ciske de Rat een heel eind, eigenlijk gewoon: alles waar ik als kind een CD van had. Ik zou zo, vanuit het niets, een presentatie kunnen geven over de geschiedenis van Walibi Nederland, en dan zou ik het een titel geven als: Het begon als Sixflags, werd overgenomen door Walibi, en toen Stortte Het De Afgrond In. Ik ken het Nederlandse zorgsysteem vanuit veel perspectieven: als geestelijk verzorger, als gastvrouw, als mantelzorger, als letterlijk "ik geef je medicijnen en veeg je billen af"-verzorger, als onderzoeker, en ook vanuit theoretisch perspectief (bijv vanuit de zorgethiek <3). Concreet betekent bovenstaande: ik weet heel exact wanneer je wel en niet een aanvraag kan doen voor euthanasie. En ik weet hoe het voelt om te wandelen met een ernstige dementerende, die dan het pad af stapt, en een meter naast je zijn broek losknoopt, een beetje hurkt, en gaat poepen, en dat je dan snel om je heen moet kijken of iemand je ziet, en je dan afvraagt wat de fuck je nu gaat doen. (Oh ja, en weet je wat ik nog het best kan van allemaal: houden van. Ik kan heel goed liefhebben.)

CV: Tekst
bottom of page